Het gezicht achter Dierbaar Dichtbij.
Ik zal mezelf eerst even voorstellen. Mijn naam is Renée en ben geboren in Breda op 9 oktober 1982. Samen met mijn man Ferry, onze lieve aussie Yara, eigenwijze kat Nicky en 2 gezellige ‘Birdy’s’ woon ik sinds 2021 in Nieuw-Lekkerland. Ik ben een jonge vrouw met een heleboel hobby’s. Vooral creatief bezig zijn vind ik heerlijk. Zo kan ik mijn passie voor fotografie en webdesign ook kwijt in Dierbaar Dichtbij, maar ik kan ook enorm genieten van een lange wandeling in de natuur. Zo kan ik dus erg rustig en kalm overkomen, maar in mijn hoofd ben ik altijd druk met bedenken, indelen en verbeteren van eigenlijk alles.
Mijn vrienden omschrijven mij als; Zorgzaam, creatief, een echte dierenvriend, sociaal, ondernemend, een klein beetje chaotisch, erg eerlijk en recht door zee.
Afscheid, verlies, vaarwel. We komen allemaal wel een keer in aanraking met deze droevige kant van het leven. Of het nu een geliefde is, een familielid, een huisdier of een ongeboren kindje, afscheid nemen valt altijd zwaar. Een mijlpaal in het leven is niet altijd even vrolijk en het kan u tekenen voor het leven.
Door de jaren heen heb ook ik al heel wat afscheid moeten nemen van dierbare mensen en dieren die veel voor mij betekend hebben. Verlies valt mij elke keer zwaar en het is alsof ik steeds een klein deeltje van mezelf moet afgeven.
Deze pijn heeft mij wel deels gevormd tot de persoon die ik nu ben en ook mede hierdoor kan ik Dierbaar Dichtbij met veel passie en liefde uitoefenen.
Zelf vind ik veel troost in de sieraden en objecten die ik gemaakt heb om mijn verloren dierbaren te herinneren.
Mijn creatieve vaardigheden wil ik graag met u delen door ook voor u een tastbare herinnering te maken aan een dierbare. Een herinnering die houvast en troost biedt en een manier om die dierbare(n) altijd dichtbij u te hebben.
Deze tastbare herinnering kan in verschillende vormen bestaan. Zo kan er enerzijds een deel van het crematie-as verwerkt worden in een gedenksieraad of gedenkobject, anderzijds kunt u ook kiezen voor een (troost)sieraad die verwijst naar de overledene(n). Iedereen is uniek, zo ook uw dierbare en jullie verhaal en wordt elk verlies verwerkt op zijn eigen manier.
"Achter elke traan van verdriet, schuilt een glimlach van herinneringen"
De tekst “Achter elke traan van verdriet, schuilt een glimlach van herinneringen”, die mijn zusje heeft uitgezocht, voor de rouwkaart van onze moeder Corrie blijft me altijd bij.
Op 13 oktober in 2003 is onze moeder gestorven aan een hersentumor. Door haar ziektebed hebben we wel het geluk gehad dat we goed afscheid van haar hebben kunnen nemen. Een van de vele gesprekken die we hebben gehad was ‘begraven of cremeren’. Ze vroeg mij wat ik fijn zouden vinden. Na een lang gesprek en alle voor en nadelen te hebben besproken kwam ik uit op cremeren. We waren van huis uit al erg vaak verhuist en ik was bang dat de afstand te groot zo worden. Als ze zich zou laten cremeren kon ik een sieraad laten maken met een beetje van haar as en haar altijd dichtbij mij dragen. Toen al had ik een sieraad met zichtbaar as voor ogen, maar deze waren toe niet vindbaar en het crematorium vond het ook maar een rare vraag. Ik heb toen dus voor een traditioneel sieraad moeten kiezen waarin haar as is geplaatst. Ondanks dat het niet was wat ik graag wilde heb ik er wel erg veel steun en troost uit kunnen halen.
Amy… De grote liefde van mijn leven… Ze was er altijd voor mij. Ik kreeg haar van de beste vriendin van mijn moeder naar haar overlijden. Amy heeft die mij geholpen met het verwerken van mijn verlies, ze was mijn steun en toeverlaat. Alles wat me dwars zat kon ik met haar delen, of ik nu een goede dag had of niet, zij was altijd die grote meid naast mijn zijde met een glimlach op haar gezicht. Tot die dag dat ik die moeilijke keuze moest maken om haar te laten gaan. 11 mei 2016. Zo oneerlijk dat ze maar zo’n korte tijd bij ons mogen zijn.
12 geweldige jaren heb ik met haar gehad, die niemand mij ooit meer af kan nemen en ondanks dat ik er nu een onwijs lieve koekwaus voor terug heb, die ik voor geen goud meer zou willen missen, mis ik mijn grote meid nog elke dag.
Nog steeds rollen de tranen over mijn wangen, terwijl ik over haar schrijf en een foto van ons uit aan het zoeken ben om zo meteen in dit bericht te plaatsen.
Mijn beste vriendin, toen net een jaar moeder van een lieve kleine meid, verloor in 2018 in 6 maanden tijd haar lieve opa en vader. 21 december ging ze trouwen, maar dan nu zonder de 2 andere belangrijkste mannen in haar leven.
Altijd heeft zij mij door moeilijke tijden heen gehaald en stond ze altijd voor me klaar. Nu beseft ze opeens mijn pijn en moet ik haar rots in de branding zijn. Ik weet dat ik haar pijn niet kan wegnemen, maar wel kan verzachten door er voor haar te zijn als ze me nodig heeft, want dat heeft ze voor mij ook altijd gedaan.
Mijn vriendin wilde graag een mooi sieraad om het as van haar opa en vader zichtbaar in te laten verwerken. We konden wel mooie sieraden vinden, maar deze waren te prijzig of prijs & kwaliteit kwam niet overeen. Uiteindelijk heeft ze van haar lieve oma een sieraad buiten haar prijsklasse gekregen, maar bij mij bleef het knagen dat iemand met een lager budget toch ook recht heeft op een mooi gedenksieraad.
Na het afscheid van Amy zat het mij erg dwars dat ik nog steeds nergens een sieraad met zichtbaar as kon vinden. ‘Waarom…. Ben ik nu de enige die zoiets graag zou willen’… ging er in mijn gedachte rond. Altijd ben ik al een creatieve duizendpoot geweest en maakte ik graag sieraden voor en met andere mensen. Dus waarom ook niet een gedenksieraad! Na veel informatie opdoen en speurwerk naar de juiste spullen ben ik gaan inkopen en ideeën gaan testen om voor mezelf dat mooie gedenksieraad te kunnen maken. Het duurde niet lang of ik had precies dat wat ik altijd al in gedachte had, om mijn lieve Amy bij me te kunnen dragen.
Helaas is naast dat kleine beetje as in mijn sieraad, al het as van mijn moeder uitgestrooid in de Noordzee en kan ik voor haar niet dat sieraad maken dat ik toen graag wilde. Inmiddels heb ik de hanger die ik graag wilde om mijn moeder bij mij te dragen uitgetekend en laten maken. Wie weet wordt dit wel uw sieraad!
"Voor ik het wist was het idee geboren voor Dierbaar Dichtbij."
"Mijn doel"
In 2019 ben ik met Dierbaar Dichtbij gestart, met als doel het maken van sieraden die houvast en troost geven aan mensen die dit nodig hebben. Achter elk verlies zit een verhaal, dit wil ik graag omzetten in een uniek en gepersonaliseerd gedenksieraad en/of gedenkobject vol mooie herinneringen die daarbij horen.
Ik wilde graag iets anders, iets uniek, maar ook iets betaalbaars. Zo zult u in mijn collectie verschillende sieraden vinden, vervaardigd uit verschillende materialen, Stainless Steel, zilver en goud, waardoor er voor ieder budget en style een passend aanbod is.
Mocht mijn uitgebreide aanbod toch niet bieden wat u zoekt? Laat het mij dan weten, wellicht kunnen we samen uw ideeën uitwerken tot een prachtig aandenken aan uw dierbare(n).
Mocht u nog vragen of opmerkingen hebben, dan mag u mij altijd een berichtje sturen.
Liefs Renée